Η ιδιαίτερη ικανότητα τoυ πτηνού αυτού, που αποτελεί ένα ζωντανό κόσμημα του υγροτόπου Μουστού, αποδίδεται στην αγγλική κοινή ονομασία του: kingfisher, που σημαίνει «βασιλιάς του ψαρέματος». Πραγματικά, η ικανότητά του να καταδύεται στο νερό και να συλλαμβάνει ψάρια είναι μοναδική, ξεπερνώντας σε ικανότητα και επιτυχία τα περισσότερα «καθαρόαιμα» αρπακτικά πουλιά που έχουν τα ψάρια στο διαιτολόγιό τους. Παραμονεύει ακίνητη ή αιωρείται πάνω από το νερό και βουτά αστραπιαία. Κατά την κάθετη βουτιά της στο νερό, χρησιμοποιεί ένα τρίτο διαφανές βλέφαρο, τη σκαρδαμυκτική μεμβράνη, η οποία προστατεύει τον οφθαλμό της, επιτρέποντάς της παράλληλα να βλέπει υποβρυχίως!
Η αλκυόνα είναι ένα μικρόσωμο πτηνό. Με μήκος κάτω από 20 εκατοστά, βάρος όχι μεγαλύτερο από 40 γραμμάρια και άνοιγμα φτερών μέχρι και 26 εκατοστά δεν είναι ένα εντυπωσιακό από πλευράς μεγέθους πτηνό που μπορεί να παρατηρήσει ο επισκέπτης στον υγρότοπο. Όμως, όταν καταφέρει και το δει, καθώς πετά με μεγάλη ταχύτητα, εντυπωσιάζεται από τα χρώματά του, καθώς η αλκυόνα είναι ένα μικρό, αεικίνητο, ιπτάμενο ουράνιο τόξο! Φτερούγες και «κορώνα» γαλαζοπράσινες, ράχη/ουρά γαλάζιες/μπλε, κοιλιά και «μάσκα» πορτοκαλί/ καστανοκόκκινες, λαιμός λευκός. Όταν σταματήσει σε ένα κλαδί αποκαλύπτει τις σωματικές της αναλογίες: παχουλή, κοντά πόδια, κοντή ουρά, μεγάλο κεφάλι και πολύ μεγάλο ράμφος. Τα ψάρια που αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος της διατροφής της -μαζί με αμφίβια και υδρόβια ασπόνδυλα- την υποχρεώνουν να βρίσκεται κοντά σε ρυάκια και ποτάμια με χαμηλή ροή, λίμνες και λιμνοθάλασσες, εκβολές και ακτές, πάντα με δέντρα και κατάλληλη βλάστηση.
Η αλκυόνα προστατεύεται επαρκώς, τόσο σε εθνικό, όσο και σε κοινοτικό και διεθνές επίπεδο. Παρόλα αυτά, λόγω του μεγέθους και της βιολογίας της, δεν υπάρχουν πολλά δεδομένα σχετικά με την κατάσταση των πληθυσμών της. Οι απειλές στο πτηνό αυτό σχετίζονται με έμμεσες πιέσεις που περιλαμβάνουν τη συρρίκνωση και υποβάθμιση των υγροτόπων που αποτελούν τα οικοσυστήματα όπου απαντάται, την υποβάθμιση της ποιότητας των εσωτερικών υδάτων και τη μείωση του αριθμού των ψαριών σε αυτά.
Ο υγρότοπος Μουστού αποτελεί το σπίτι της αλκυόνας και ο επισκέπτης, πάντα παρατηρητικός και οπλισμένος με μια γενναία δόση υπομονής, θα καταφέρει να τη δει να πετά και να ψαρεύει κοντά στις όχθες της λίμνης και των καναλιών. Σίγουρα η ιπτάμενη πανδαισία χρωμάτων που θα αντικρύσει θα τον αποζημιώσει με το παραπάνω!
