To ζώο αυτό είναι από τα πλέον γνωστά στον άνθρωπο, ειδικά σε αγροτικές περιοχές. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που τα ζώα αυτά αποφασίζουν να κάνουν το «σπιτικό» τους στις στέγες σπιτιών που κατοικούνται, προδίδοντας την παρουσία τους από το βηματισμό τους στις ξύλινες οροφές. Και οι νόμιμοι ιδιοκτήτες των σπιτιών δεν φαίνεται να ενοχλούνται ιδιαίτερα αφού η παρουσία των πετροκούναβων διασφαλίζει ότι τόσο το σπίτι όσο και η γειτονική του περιοχή δεν θα αντιμετωπίσει πρόβλημα «συγκατοίκησης» με τρωκτικά!
Το πετροκούναβο είναι ένα μεσαίου μεγέθους είδος της οικογένειας των μουστελιδών (νυφίτσες, κουνάβια, ασβοί, βίδρες) με μήκος σώματος που φτάνει σχεδόν τα 50 εκατοστά, μήκος ουράς μέχρι 26 εκατοστά και βάρος κοντά στα 2,5 κιλά. Έχει σώμα μακρύ, μικρό κεφάλι με κοντό και μυτερό ρύγχος και στρογγυλεμένα αυτιά, παχύ λαιμό, σχετικά κοντά πόδια και φουντωτή ουρά. Σε ολόκληρο σχεδόν το σώμα του το τρίχωμα έχει χρώμα καφέ και μόνο κοιλιακά του λαιμού και του στήθους του εμφανίζεται λευκό/κιτρινωπό χρώμα. Είναι πολύ κοινό σε ολόκληρη την Ευρώπη, εκτός από τη Σκανδιναβική χερσόνησο και την Ιρλανδία και Μεγάλη Βρετανία. Διαβιεί σε ποικιλία οικοτόπων, όπως δάση φυλλοβόλων, όρια δασών, βραχώδεις περιοχές και φυσικά αγροτικές περιοχές και δραστηριοποιείται κυρίως τη νύχτα. Φωλιάζει σε πετροσωρούς, σε τρύπες δέντρων, σε σπίτια (στέγες, υπόγεια, αποθήκες) αλλά σκάβει και λαγούμι στο έδαφος. Συνήθως ζει μοναχικά αλλά συχνά σχηματίζει ομάδες σε αστικό περιβάλλον. Το πετροκούναβο τρέφεται κυρίως με τρωκτικά, και επιπλέον καταναλώνονται πουλιά αλλά και φυτική ύλη (καρποί). Είναι καλός αναρριχητής, έχει μεγάλη προσαρμοστική ικανότητα σε διαφορετικό κλίμα/οικότοπο/τροφή και είναι ιδιαίτερα περίεργο ζώο. Ειδικότερα τα νεαρά άτομα έχουν την τάση δαγκώνουν οτιδήποτε βρουν δοκιμάζοντας τη γευστικότητά του και τη δυνατότητα χρήσης του ως τροφή, προκαλώντας σημαντικές ζημιές σε αυτοκίνητα και παντός τύπου καλώδια και σωληνάκια!
Η προστασία του πετροκούναβου σε κοινοτικό και ευρωπαϊκό επίπεδο είναι ιδιαίτερα «χαλαρή» καθώς περιλαμβάνεται στους καταλόγους ορισμένων μόνο συμβάσεων και νόμων ενώ δεν προστατεύεται καθόλου σε εθνικό επίπεδο. Εξαιτίας της μεγάλης γεωγραφικής εξάπλωσής του, του ικανοποιητικού μεγέθους πληθυσμών του, της μεγάλης προσαρμοστικότητάς του και άρα του μεγάλου δυναμικού επιβίωσή του, το πετροκούναβο δεν φαίνεται να απειλείται άμεσα. Ωστόσο υφίσταται άμεσες πιέσεις που σχετίζονται με τη θανάτωσή του καθώς θεωρείται επιζήμια για τα μικρά οικόσιτα ζώα, ενώ πολύ σημαντική απειλή προέρχεται και από ατυχήματα στο οδικό δίκτυο. Οι έμμεσες πιέσεις είναι λιγότερο έντονες και σημαντικές αφού η συρρίκνωση, υποβάθμιση και κατακερματισμό των οικοτόπων και η συνεχή απώλεια της φυσικότητας του περιβάλλοντος αντισταθμίζεται από την προσαρμοστικότητα του πετροκούναβου.
Ένα τόσο κοινό ζώο δεν μπορεί παρά να καταγράφεται στη βιοποικιλότητα της περιοχής ευθύνης του Φορέα Διαχείρισης όρους Πάρνωνα και υγροτόπου Μουστού. Δυστυχώς λόγω της νυκτόβιας φύσης του πετροκούναβου σπάνια γίνεται ορατό από τον επισκέπτη, ενώ συχνά καταγράφονται τα θύματα στο οδικό δίκτυο. Η προσοχή όλων των οδηγών κατά τις νυχτερινές ώρες θα βοηθήσουν στη μείωση των άδικων απωλειών ατόμων ενός είδους του οποίου η μεγάλη ικανότητα να προσαρμόζεται και όχι μόνο να επιβιώνει αλλά και να ευημερεί σε ένα ταχέως μεταβαλλόμενο και φθίνον φυσικό περιβάλλον αξίζει την προστασία μας.
