Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε η Γιορτή Μανιταριού την Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2011 στον προαύλιο χώρο του Κέντρου Ενημέρωσης στο Εθνικό Πάρκο Δάσους Δαδιάς – Λευκίμης – Σουφλίου.
Η συμμετοχή του κόσμου υπήρξε μεγάλη και σε αυτό βοήθησε ο πολύ καλός καιρός με ήλιο όλη την ημέρα και σχετικά υψηλή θερμοκρασία.
Ο κόσμος άρχισε να φθάνει από νωρίς το πρωί, επισκέπτες και κάτοικοι της περιοχής οι οποίοι έφεραν μαζί τους και τον κατάλληλο εξοπλισμό για την ανεύρεση και συλλογή των μανιταριών.
Για 4η συνεχή χρονιά, τέτοια περίπου εποχή, η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε υπό την διοργάνωση του Αθλητικού και Πολιτιστικού Συλλόγου Δαδιάς «Ακρίτας» και της WWF. Φέτος για πρώτη φορά συμμετείχε και ο Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Πάρκου Δάσους Δαδιάς – Λευκίμης – Σουφλίου ως συνδιοργανωτής.
Λίγο μετά τις πρώτες φθινοπωρινές βροχές, ορίστηκε η ημερομηνία διεξαγωγής της εκδήλωσης και παρά το γεγονός ότι δεν έβρεξε αρκετά κανείς από τους παρευρισκόμενους δεν έμεινε χωρίς να δοκιμάσει την λεγόμενη και «γαλατσίδα», (επιστ. Ονομασία: Lactarius deliciosus, Λακτάριος ο νόστιμος) μανιτάρι κοινό για την περιοχή της Δαδιάς.
Οι συμμετέχοντες στην εκδήλωση ξεκίνησαν γύρω στις 10.00 π.μ. τον περίπατο μέσα στο δάσος σε ομάδες αναζητώντας τα μανιτάρια. Παράλληλα, στο χώρο του κέντρου ενημέρωσης υπήρχε ενημερωτική πινακίδα με φωτογραφικό υλικό με τα κυριότερα μανιτάρια της περιοχής με την επιστημονική και κοινή τους ονομασία ώστε να τα γνωρίσουν όλοι.
Η ανεύρεση και συλλογή ολοκληρώθηκε γύρω στις 12.00 και στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε ομιλία από τον κ. Πασχαλίδη στην αίθουσα του Κέντρου Ενημέρωσης με θέμα τα μανιτάρια και την χρησιμότητα τους.
Αμέσως μετά την πάρα πολύ ενδιαφέρουσα ομιλία ακολούθησε αναγνώριση και ταυτοποίηση των μανιταριών που συλλέχθηκαν από ανθρώπους οι οποίοι ασχολούνται χρόνια με την συλλογή μανιταριών ώστε να απομακρυνθούν τα μη βρώσιμα και τα υπόλοιπα να δοθούν προς κατανάλωση. Επίσης, από τους υπαλλήλους του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Πάρκου Δάσους Δαδιάς – Λευκίμης – Σουφλίου μοιράστηκαν στα μικρά παιδιά αναμνηστικά χειροποίητα καδράκια με θέμα «αγαπώ το περιβάλλον και το δείχνω» ώστε οι μικροί μας φίλοι να μάθουν να αγαπούν την φύση μέσα από 10 μικρές συμβουλές.
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με το ψήσιμο και τηγάνισμα, κυρίως της γαλατσίδας η οποία συνοδεύθηκε με άφθονο ντόπιο τσίπουρο και κρασί και την συνοδεία της παραδοσιακής γκάιντας από μια ομάδα νέων ανθρώπων που ήρθαν από την Ορεστιάδα. Μεταξύ άλλων την εκδήλωση τίμησε με την παρουσία του και ο Περιφερειάρχης Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης κ. Α. Γιαννακίδης ο οποίος περιηγήθηκε μέσα στο δάσος κατά την διάρκεια της συλλογής των μανιταριών.
Όλοι δήλωσαν ιδιαίτερα ενθουσιασμένοι για την εκδήλωση και ευχήθηκαν και του χρόνου με υγεία να πραγματοποιηθεί με την ίδια και μεγαλύτερη επιτυχία μέσα στην μοναδική φύση και ομορφιά του δάσους της Δαδιάς.
Πηγή: Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Πάρκου Δάσους Δαδιάς – Λευκίμης – Σουφλίου
Λίγα λόγια για τα μανιτάρια
Η λέξη μανιτάρι είναι υποκοριστικό της αρχαιοελληνικής αμανίτης
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΜΑΝΙΤΑΡΙΑ
Τα μανιτάρια είναι μύκητες που αποτελούν μια πολυάριθμη ομάδα οργανισμών, το δεύτερο σε πλήθος ειδών σε άθροισμα στον πλανήτη, μετά τα έντομα και συγκροτούν ένα από τα πέντε βασίλεια. Οι μύκητες στερούνται χλωροφύλλης και αδυνατούν να συνθέσουν οργανικές ενώσεις. Είναι ετερόφωτοι οργανισμοί και παίρνουν τις απαραίτητες οργανικές ενώσεις από ζωντανούς ή νεκρούς οργανισμούς.
Αυτό που οι περισσότεροι από εμάς αποκαλούμε μανιτάρι, είναι το ορατό μέρος του οργανισμού, το καρπόσωμα, που βρίκεται πάνω από την επιφάνεια του υποστρώματος. Μέσα ή επάνω στο υπόστρωμα βρίσκεται το σώμα του μύκητα, ο θαλλός. Ο θαλλός αποτελείται από νηματοειδείς σωλήνες, τις μυκηλιακές υφές, που σπάνια φαίνονται με γυμνό μάτι και οι οποίοι παράγουν τα καρποσώματα.
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑ
Οι τρόποι με τους οποίους οι μύκητες προσλαμβάνουν ενέργεια, είναι ιδιαίτερα σημαντικοί για την οικονομία της φύσης. Ο ρόλος στην ισορροπία του κύκλου του άνθρακα και των ανόργανων αλάτων θεωρείται αναντικατάστατος. Ιδιαίτερα σημαντική θεωρείται η συμμετοχή στη διάσπαση της κυτταρίνης και της ξυλίνης.
Εκκρίνοντας τα κατάλληλα ένζυμα, οι μύκητες, διασπούν τις πολύπλοκες αργανικές ενώσεις σε απλά στοιχεία. Αν δεν υπήρχαν οι μύκητες και τα βακτήρια να αποσυνθέσουν τα φύλλα που πέφτουν το φθινόπωρο στα φυλλοβόλα δάση, τα δάση θα εξαφανίζονταν από τους σωρούς των φύλλων. Την ίδια τύχη θα είχε συνολικά ο πλανήτης μας που θα μετατρέπονταν σε ένα απέραντο νεκροταφείο ζώων και φυτών.
ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΚΑΡΠΟΦΟΡΙΑΣ
Θεωρητικά, ιδανικές συνθήκες για την ανάπτυξη των περισσοτέρων μυκήτων είναι αυτές που συνδυάζουν υψηλές σχετικές υγρασίες σε υπόστρωμα και ατμόσφαιρα, με μικρές αποκλίσεις ανάμεσα στις μέγιστες και τις ελάχιστες θερμοκρασίες. Στην Ελλάδα τέτοιες κλιματικές συνθήκες παρατηρούνται κυρίως το φθινόπωρο. Ιδανικές συνθήκες για την καρποφορία των κορυφαίων φαγώσιμων μανιταριών προσφέρουν τα βροχερά
Τα μανιτάρια παρουσιάζουν μεγάλη ποικιλία, η οποία καθιστά δύσκολη την ανάλυση της θρεπτικής τους αξίας. Η ενέργεια που θεωρητικά αποδίδουν, όταν καταναλίσκονται ωμά ή μαγειρεμένα, είναι μικρή, καθώς αποτελούνται κυρίως από νερό (90%).
Ο μόνος κανόνας που ισχύει γενικά για τη συλλογή μανιταριών είναι αυτός που λέει, ότι μαζεύομε για τροφή μόνο τα είδη των οποίων τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά γνωρίζουμε με απόλυτη βεβαιότητα. Η παραμικρή αμφιβολία είναι λόγος απόρριψής τους. Στη Ελλάδα είναι γνωστά περίπου 2.200 είδη άγριων μανιταριών (περίπου 150 εδώδιμα), από τα οποία τα περισσότερα δεν είναι ούτε δηλητηριώδη ούτε φαγώσιμα. Γενικότερα, χωρίζονται σε αυτά που προκαλούν ελαφρές γαστρεντερικές διαταραχές, και είναι δύσπεπτη σε μεγάλες ποσότητες κατανάλωσης, όπου η θεραπεία έρχεται μόνη της, σε αυτά που προκαλούν μέτριας επικινδυνότητας δηλητηριάσεις, από τις οποίες χωρίς υποστήριξη μπορεί να επέλθει και ο θάνατος.
Τα περισσότερα μανιτάρια στην αρχική τους ανάπτυξη δεν ξεχωρίζουν εύκολα από τα εδώδιμα. Η αντιμετώπιση της δηλητηρίασης έγκειται στην έγκαιρη διάγνωση και στη αποβολή από τον οργανισμό του δηλητηρίου που δεν έχει απορροφηθεί. Ο χρόνος επώασης του δηλητηρίου στη χειρότερη περίπτωση είναι μεγάλος. Τα πρώτα συμπτώματα -διάρροια, κοιλιακό άλγος, εμετός και πιθανόν πυρετός, άσθμα, αλλεργική αντίδραση, αναφυλάξεις- εμφανίζονται 4 έως 24 ώρες μετά την κατανάλωση, με αποτέλεσμα να υπάρχει κίνδυνος να μην τα αποδώσουμε σε αυτό, αλλά σε κάτι άλλο. Μετά μια φαινομενική ύφεση 1-2 ημερών, ξεκινά η «νέκρωση» του ήπατος. Ο θάνατος επέρχεται έξι με δέκα ημέρες μετά το πρώτα συμπτώματα. Η θανατηφόρος δόση είναι περίπου 50 χιλιοστόγραμμα που αντιστοιχούν σε ένα μανιτάρι.
Συνταγές με μανιτάρια
Μανιτάρια ψητά
- Σκουπίζουμε τα μανιτάρια με μια υγρή πετσέτα (δεν τα βάζουμε κάτω από το νερό γιατί το ρουφάνε και μετά γίνονται “βραστά”)
- Τα περνάμε με λίγο αρωματικό λάδι που έχουμε ετοιμάσει από πριν και τα ψήνουμε στα κάρβουνα για περίπου 10 – 12 λεπτά.
Μανιτάρια τηγανιτά
- Πλένουμε τα μανιτάρια και τα ζεματάμε για μερικά λεπτά
- Αφού μαλακώσουν λίγο τα στραγγίζουμε
- Τα αλευρώνουμε και
- Τα τηγανίζουμε
Μανιτάρια πανέ
- καθαρίζουμε τα μανιτάρια με υγρό πανί ή χαρτοπετσέτα
- τα βουτάμε σε χτυπημένο αυγό
- τα περνάμε από τριμμένη φρυγανιά
- και τα τηγανίζουμε
