Η παρουσία δύο ειδών τρωκτικών επιβεβαιώθηκε πρόσφατα για πρώτη φορά στο Εθνικό Πάρκο Δέλτα Αξιού – Λουδία – Αλιάκμονα, στο πλαίσιο του έργου παρακολούθησης (monitoring) των θηλαστικών που βρίσκεται σε εξέλιξη. Πρόκειται για το δεντρομυωξό και τον βουνομυωξό, μικρά τρωκτικά θηλαστικά κοινοτικού ενδιαφέροντος που, σύμφωνα με τη Οδηγία των Οικοτόπων, απαιτούν αυστηρή προστασία.
Κατά τη σχετική παρουσίαση των μελετητών στα γραφεία του Φορέα Διαχείρισης μάθαμε πολλά και ενδιαφέροντα πράγματα για τα συχνά «παρεξηγημένα» τρωκτικά. Για παράδειγμα, τα δόντια των τρωκτικών συνεχίζουν να μεγαλώνουν καθόλη τη διάρκεια της ζωής τους, αφού, ως κύριο εργαλείο για το ροκάνισμα φθείρονται πολύ. Επίσης, οι κοπτήρες της κάτω γνάθου έχουν τη δυνατότητα να αποκλίνουν, ώστε να μπορούν να κρατούν και να μεταφέρουν π.χ. έναν καρπό, ενώ κλείνουν όταν το ζώο θέλει ροκανίσει.
Η παρουσία του δενδρομυωξού επιβεβαιώθηκε από χαρακτηριστικά ροκανισμένους καρπούς σε δρυοδάσος κατά μήκος του Αξιού, βόρεια της Αξιούπολης. Το χαρακτηριστικό του ζώου αυτού είναι η μαύρη «μάσκα» γύρω από τα μάτια.
Ο βουνομυωξός, ξεχωρίζει από τους ποντικούς από την φουντωτή ουρά, ενώ διαφέρει από τους άλλους μυωξούς λόγω του μικρού μεγέθους, αλλά του και του έντονου πορτοκαλί χρώματος. Η παρουσία του βουνομυωξού επιβεβαιώθηκε στην περιοχή της Νέας Αγαθούπολης, όχι όμως μέσω άμεσης παρατήρησης, αλλά κατόπιν μελέτης των εμεσμάτων του χουχουριστή (είδος κουκουβάγιας) που τον είχε… καταπιεί.
Και τα δύο αυτά είδη υπάρχουν σε ολόκληρη σχεδόν την ηπειρωτική Ελλάδα και την Πελοπόννησο, όπου υπάρχουν κατάλληλα ενδιαιτήματα. Ανήκουν στο παράρτημα IV της Οδηγίας των Οικοτόπων (92/43/ΕΟΚ) δηλαδή στα ζωικά και φυτικά είδη κοινοτικού ενδιαφέροντος που απαιτούν αυστηρή προστασία.
