Ο λευκοτσικνιάς δεν είναι ο περισσότερο διαδεδομένος ερωδιός του υγροτόπου Μουστού. Όμως αυτή την εποχή παρατηρείται πολύ συχνά στην περιοχή και ορισμένες φορές και σε πολυάριθμες ομάδες. Η κοινή του ονομασία του «λευκοτσικνιάς» ή «χιονάτη» υποδηλώνει το προφανές, δηλαδή, το λευκό χρώμα του, αν και εν μέρει παραπλανητικό αφού δεν είναι ο μόνος από την ομάδα των ερωδιών με λευκό χρώμα πτερώματος.
Ο λευκοτσικνιάς είναι ένας μεσαίου μεγέθους ερωδιός με μήκος σώματος να φτάνει ή τα 65 εκατοστά,, άνοιγμα φτερών κοντά στα 105 εκατοστά και βάρος που δεν ξεπερνά τα 600 γραμμάρια. Έχει ολόλευκα φτερά, μαύρα πόδια με έντονα κίτρινα δάχτυλα και μπλε-γκρι/μαύρο ράμφος. Στον αυχένα εμφανίζονται δύο λεπτά επιμηκυμένα φτερά που αποτελούν και το γαμήλιο πτέρωμα του λευκοτσικνιά. Λευκό χρώμα έχει και ένας άλλος ερωδιός, ο αργυροτσικνιάς, ο οποίος όμως είναι πολύ μεγαλύτερου μεγέθους, με κίτρινο/μαύρο ράμφος και χωρίς τα χαρακτηριστικά επιμηκυμένα φτερά του αυχένα. Οι βιότοποι που διαβιεί περιλαμβάνουν υγροτοπικά οικοσυστήματα όπως λίμνες, λιμνοθάλασσες, ποτάμια και εκβολές, κ.λπ. με πολύ ρηχά νερά και υγρά λιβάδια. Η τροφή του περιλαμβάνει ψάρια, αμφίβια και ασπόνδυλα. Η κυνηγετική τεχνική του είναι, είτε παθητική με ενέδρευση σε σχεδόν πλήρη ακινησία του σε νερά κατάλληλου βάθους παραμονεύοντας το απρόσεκτο θήραμα, είτε ενεργητική κουνώντας τον πυθμένα με το ένα πόδι του αναγκάζοντας το θήραμα να αποκαλυφθεί. Συχνά σε περιοχές με μεγάλο πληθυσμό ατόμων συγκεντρώνονται σε ομάδες και τρέφονται μαζί.
Ο λευκοτσικνιάς απολαμβάνει επαρκούς προστασίας τόσο σε εθνικό όσο και σε κοινοτικό και διεθνές επίπεδο, περιλαμβανόμενος σε πλήθος συμβάσεων, συνθηκών και νόμων. Στις άμεσες απειλές περιλαμβάνεται η λαθροθηρία, παρόλα αυτά οι έμμεσες είναι οι πιο σημαντικές απειλές εξαιτίας των πιέσεων που δέχονται οι βιότοποι που διαβιεί. Συγκεκριμένα, η συρρίκνωση και υποβάθμιση των υγροτόπων, η υποβάθμιση της ποιότητας των εσωτερικών υδάτων και η μείωση του αριθμού των ψαριών και αμφιβίων σε αυτά δεν αφήνουν πολλές ελπίδες για το μέλλον του λευκοτσικνιά αν οι πιέσεις εξακολουθήσουν να υφίστανται.
Αυτή η εποχή είναι κατάλληλη για τον επισκέπτη του υγροτόπου Μουστού να δει τους λευκοτσικνιάδες περιμετρικά της λίμνης να ξεκουράζονται και να ψαρεύουν. Συνήθως θα τους δει σχεδόν ακίνητους, και η απαιτούμενη υπομονή του παρατηρητή θα επιβραβευτεί βλέποντάς τους να ψαρεύουν. Και, αν μη τι άλλο, το θέαμα αυτών των ολόλευκων πουλιών θα του αφήσει τις καλύτερες αναμνήσεις για τον υγρότοπο!
