Με επιτυχία ολοκληρώθηκαν στην περιοχή μας και για φέτος οι Μεσοχειμωνιάτικες Καταμετρήσεις Υδρόβιων Πουλιών (ΜΕΚΥΠ), ένα πρόγραμμα της Διεθνούς Οργάνωσης Υγροτόπων (Wetlands International) που υλοποιείται ταυτόχρονα σε πολλές χώρες παγκοσμίως κατά το 2ο και το 3ο Σαββατοκύριακο του Ιανουαρίου εκάστου έτους. Σε εθνικό επίπεδο το πρόγραμμα συντονίζει η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία (ΕΟΕ) στο οποίο συμμετέχουν εθελοντές ορνιθοπαρατηρητές από όλη την Ελλάδα. Οι συστηματικές καταμετρήσεις ξεκίνησαν ήδη από το 1968 αποτελώντας έτσι σήμερα το πιο μακρόχρονο πρόγραμμα παρακολούθησης πανίδας στη χώρα μας
Η μακροχρόνια παρακολούθηση των πληθυσμιακών τάσεων της υδρόβιας και παρυδάτιας ορνιθοπανίδας σε ηπειρωτική κλίμακα παρέχει ζωτικής σημασίας πληροφορίες που υποστηρίζουν τη διατήρηση των υδρόβιων πτηνών και των ενδιαιτημάτων τους, καθώς τα ανωτέρω είδη είναι γνωστά ως δείκτες ποιότητας των υγροτόπων, ενώ μέσω αυτών των πληροφοριών μπορούν να εξαχθούν σημαντικά συμπεράσματα για το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής και τις τυχόν επιπτώσεις του.
Συγκεκριμένα για τη λίμνη Παμβώτιδα οι ΜΕΚΥΠ έλαβαν χώρα την Κυριακή 19 Ιανουαρίου 2014, με τη συνεργασία του προσωπικού του Φορέα Διαχείρισης Λίμνης Παμβώτιδας και μελών της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας.
Όπως και πέρυσι τέτοια εποχή, έτσι και φέτος, οι μικροί συνολικοί αριθμοί υδροβίων δεν θυμίζουν άλλες χρονιές.
Στις φετινές παρατηρήσεις ιδιαίτερη σημασία είχε η παρουσία ενός ενήλικου αναπαραγόμενου αργυροπελεκάνου (Pelecanus crispus), ενός παγκοσμίως απειλούμενου είδους που καταγράφεται στην Παμβώτιδα για τρίτη συνεχόμενη χρονιά.
Καταγράφηκαν επίσης σημαντικά είδη για διατήρηση όπως οι Λαγγόνες και οι Καλαμόκιρκοι, καθώς και άλλα κοινά είδη όπως ερωδιοί, Χουλιαρόπαπιες, Γκισάρια, Κιρκίρια, Πρασινοκέφαλες, Κορμοράνοι που κουρνιάζουν σε συστάδες δέντρων που γειτνιάζουν με τη λίμνη, καθώς και τα δύο είδη γλάρων ο Καστανοκέφαλος και ο Ασημόγλαρος. Εντυπωσιακή ήταν η παρατήρηση των Καλαμόκιρκων, αρπακτικών πουλιών που ως δεινοί κυνηγοί υδροβίων σήκωναν και κυνηγούσαν τις πάπιες που είχαν βρει καταφύγιο μέσα στον εναπομείναντα καλαμώνα Αμφιθέας από την πλευρά του νησιού, με αποτέλεσμα να μας δώσουν τη δυνατότητα να τις καταγράψουμε, καθώς διαφορετικά θα ήταν αδύνατον να παρατηρηθούν.
Δυστυχώς, καταγράφηκε η αποκοπή ενός επιπλέον μεγάλου τμήματος καλαμώνα ακριβώς δίπλα στην κρίσιμη θέση αναπαραγωγής και κουρνιάσματος των Λαγγόνων στην περιοχή της μονής Ντουραχανίου-Πόρου, αποτέλεσμα παλαιότερων άστοχων εργασιών διάνοιξης ,με άμεσο κίνδυνο πλέον να χαθεί η πολύτιμη και μοναδική αυτή αποικία του είδους στην Παμβώτιδα. , Το ατυχές αυτό γεγονός, όπως και η τελική απογύμνωση μέρους των ακτών μεταξύ Μονής Ντουραχάνι-Ντραμπάτοβας λόγω των ανάλογων επεμβάσεων παλαιότερα και εκεί, αναδεικνύει ότι οι όποιες διαχειριστικές πρακτικές λαμβάνουν χώρα στο εν λόγω οικοσύστημα (π.χ. μηχανική κοπή καλαμώνων, δημιουργία καναλιών κ.λπ.) θα πρέπει να γίνεται βάσει εγκεκριμένου σχεδίου που να είναι επιστημονικά τεκμηριωμένο από προηγούμενη εντατική έρευνα και με στόχο εξειδικευμένα μέτρα διατήρησης ή/και αποκατάστασης των ενδιαιτημάτων αυτών και των ειδών που διαβιούν σε αυτά.
Επίκαιρη όσο ποτέ λοιπόν αναδεικνύεται η σπουδαιότητα διατήρησης της βιοποικιλότητας, καθώς αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο ως ένα σταθερό υπόβαθρο για την ανάδειξη της περιοχής, με γνώμονα την αξία της βιωσιμότητας, την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και της πολιτιστικής κληρονομιάς και την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής όλων μας.
