Αν θέλαμε να αναφερθούμε για το πιο χαρακτηριστικό μεγαλόσωμο πτηνό του Αίνου, αυτό θα είναι χωρίς αμφιβολία, η κίσσα (Garrulus glandarius).
Η κίσσα είναι όμορφο πουλί με χαρακτηριστικά γαλάζια φτερά, που ξεπετάγεται από το φύλλωμα των δέντρων του Αίνου και που με το χαρακτηριστικό πέταγμά της είναι εύκολο να τη ξεχωρίσεις. Το μήκος της φτάνει τα 35 cm και το άνοιγμα φτερούγας τα 58 cm. Αναπαράγεται στα υψηλά δέντρα της ελάτης του βουνού.
Στη περιοχή του Αίνου προτίμα τις δρύς (αριές) και τα πουρνάρια από τα οποία αποθηκευεί τα βελανίδια ως χειμερινή τροφή, μεταφέροντάς τα χιλιόμετρα μακριά. Είναι ντροπαλή και προσέχτική και δύσκολα την πλησιάζουμε.
Είναι πουλί παμφάγο και το διαιτολόγιό της αποτελείται και από αυγά, νεοσσούς και μικρά πουλιά.
Το σύνηθες κελάηδισμά της, είναι μια σκληρή στριγκλιά που τη χρησιμοποιεί όταν βλέπει διάφορα αρπακτικά ζώα, αλλά η κίσσα είναι γνωστή για τον μιμητισμό της, έτσι ώστε συχνά να ακούγεται σαν ένα διαφορετικό είδος που είναι αδύνατο να ξεχωρίσεις την ταυτότητά του.
Μπορεί να μιμηθεί ακόμη και τον ήχο του πουλιού που του επιτίθεται όπως η κουκουβάγια του δάσους (γνωστή ως χουχουριστής – Strix Aluco).
Η κίσσα αποτελεί πιθανή λεία τόσο για τις κουκουβάγιες τη νύχτα, όσο και για άλλα αρπακτικά πτηνά κατά τη διάρκεια της ημέρας, όπως τα διπλοσάινα (Αccipiter gentilis) και οι πετρίτες (Falco peregrinus).
